آیدا

             احمد شاملو     

             رکسانا      و     از هوا و آینه ها 

"روزی دوباره ما کبوترهایمان " ... آیدا !

پر می گشایند و به سوی آسمان آیدا : -

پرواز را یک بار دیگر جشن می گیرند 

با بال های مهربانی ... " مهربان آیدا " ! 

من  " از هوا و آینه ها " شعر می خوانم 

تو " عشق " را در چشم های من بخوان آیدا ! 

از " درد های مشترک " با هم غزل خواندیم 

از "شاملو " ... از غصه های بی نشان آیدا !

شعر سپید گیسوان بور " رکسانا " 

در روز های خسته از حجم خزان آیدا ! 

هر چند بغضی در گلوی هر دومان خشکید 

بغضی شبیه شور تصنیف " بنان " آیدا ! 

با رفتنت چیزی به جز حسرت نخواهد ماند 

بامن بمان ، بامن بمان ، بامن بمان آیدا ! 

روزی دوباره ما کبوترهایمان ... آیدا !

پر می گشایند و به سوی آسمان آیدا ...

امیر نقدی لنگرودی