شبیه قطره که توی فرات می ریزد جهان تمام خودش را به پات می ریزد

شبیه  قطره که توی فرات می ریزد

جهان تمام خودش را به پات می ریزد

هنوز عشق به یاد شُکوه چشمانت

به خاک بُتکده ی سومنات می ریزد

لبان حضرت حافظ شکوفه باران است

از اینکه از لب مستت نبات می ریزد

و گیسوان تو در پنجه های خسته ی باد

هوای تازه و روح حیات می ریزد

به یاد هُرم نگاهت دوباره  شعله ی عشق

درون سینه ی عین القضات می ریزد

صدای خنده ی تو شور دلکشی دارد

ز ساز کهنه ی قلبم بیات می ریزد

نفس بکش که بهار دم مسیحاییت

بهشت  را به رگ کائنات می ریزد

امیر نقدی لنگرودی