هر چشم به در دوخته ، باید که بسوزد چون جنگل دل سوخته باید که بسوزد

هر چشم به در دوخته ، باید'>باید که بسوزد'>بسوزد

چون جنگل دل سوخته باید که بسوزد

لبخند زدی ، شعله زدی بر دلم اینک

این خرمن افروخته باید که بسوزد

این حاصل یک عمر ستمدیدگی ام بود

این قلب پدر سوخته باید که بسوزد

قلبم ضربانش به تمنای تو می زد

چون چهره برافروخته باید که بسوزد

این رسم عجیبی ست که عشاق غریبند

هر دل که نیاموخته باید که بسوزد

آموخته ام اینکه دلم از سر شوقت

چون مهر تو اندوخته باید که بسوزد

با هر نفست زندگی ام شور گرفته

با هر نفس آموخته باید که بسوزد !

امیر نقدی لنگرودی